Kedi atopik dermatit; inhalasyon veya temas yoluyla çevresel alerjenlere karşı aşırı duyarlılık reaksiyonunun oluştuğu bir hastalıktır. Başlangıç yaşı değişkendir ancak genellikle 5 yıldır.
Semptomlar mevsimsel olabilir veya mevsime bağlı olmayabilir. Safkan kediler yerli kısa tüylü kedilerden daha yüksek risk taşımaktadır. Atopik hayvanlar bir veya daha fazla etkene bireysel olarak oldukça farklı reaksiyonlar gösterebilmektedir. Kedilerde görülen genel semptomlar; generalize kaşınma ve sürtünme, deride kızarıklık, sık dişleme, yalama, çiğneme veya kaşınma nedeniyle tüy kaybı, enfeksiyonlar ve irritasyon, kabuklanma ve kanamalar, normal olmayan koku, deride kalınlaşmalar ve renk değişiklikleri, kulak enfeksiyonları.
Kaşıntı şikayeti olan kedilerin atopik dermatit (AD) tanısı ile uyumlu benzer klinik bulguları olan diğer hastalıklardan ayırt edilmesi gereken birçok klinik durum olabilir (örneğin miliyer dermatit, simetrik alopesi, eozinofilik granülom kompleksi, baş ve boyun kaşıntısı).
Ayırıcı tanılar arasında pire alerjisi, çeşitli akar istilası (Örneğin cheyletiella, demodex, notoedres, sarcoptes, otodectes), sivrisinek ısırığı hipersensitivitesi, gıda alerjisi, otoimmün hastalıklar (örneğin pemfigus foliaseus), dermatofitoz ve kutanöz neoplazi bulunmaktadır.
Deri kazıntıları ve mantar kültürleri ile birlikte anamnez; eksiksiz dermatolojik ve fizik muayenenin kapsamlı bir biçimde yapılması zorunlu ilk adımlardır. Diğer ayırıcı tanılar elimine edildiğinde AD tanısı konur.
Glukokortikoidlere yanıt başlangıçta mükemmeldir ancak zamanla azalır. Kedilerdeki intradermal alerji testi ve duyarlı prosedürleri köpeklerde kullanılanlara benzerdir ancak intradermal test sonuçlarının okunması daha zordur. Çünkü reaksiyonlar daha az hassastır ve kedilerde daha hızlı yayılır. Semptomatik tedavi; ikincil enfeksiyonların kontrolü ve antipruritik ilaçların kullanımını içerir. Kullanıcının yararlılığına karar vermeden önce 1 yıl terapi yapması tavsiye edilir.