Mukozit; ağız mukozasının inflamasyonu olarak tanımlanır. Felin mukozit/stomatit kediler için en acı verici hastalıklardan biridir. Tipik klinik belirtiler; ağız kokusu, hipersalivasyon, diş etlerinde yangı ve kanama, kilo kaybı ve kendilerini temizleme gibi alışkanlıkların azalması durumlardır. Bu sendromunun kesin nedeni bilinmemektedir. Mukozit/stomatit bakteri plakları, Diş hastalıkları, FCV ve FHV’yi içeren bir veya daha fazla etiyolojik ajana karşı aşırı bir immun yanıt olarak kabul edilir.
Ağızdaki her inflamatuar lezyon felin mukozit/stomatiti göstermez. Herhangi bir tıbbi tedaviye başlamadan önce tüm dişleri inceleyerek ve anestezi altında intraoral radyografilerin alınıp yorumlayarak uygun bir tanı konulması önemlidir. Ayrıca inflamasyon derecesinin ve dağılımının tedaviye yanıtın gözlemlenmesi için belirlenmesi önemlidir.
Sendrom en çok oral kavitenin üç bölgesinde kalıcı ve şiddetli inflamasyon ve ülserasyon ile karakterizedir:
Kaudal Mukozit: Palatoglossal kıvrımlar ve lateral kaudal oral kavite dokularının proliferasyonu şeklinde karşımıza çıkmaktadır.
Alveolar Mukozit: Alveoler bölge boyunca mukogingival kavşaktan uzanan mukozanın yangısı şeklinde görülür.
Labial/Bukkal Mukozit: Dudak ve/veya yanak mukozasının inflamasyonudur.
Periodontal hastalıklar ve diş rezorpsiyonu gibi eşzamanlı diş hastalıkları bu sendromunun birbiriyle karıştırılabilmesine sebep olabilir.
Felin mukozit/stomatit kronik, tedavi edilemez bir hastalık olarak kabul edilmekle birlikte dişlerin tamamının veya tamamına yakınının çekilmesi tercih edilen ilk tedavi yöntemidir. Diş çekimleri; inflamasyon ve ağrının kesin bir şekilde çözülmesini sağlayan en öngörülebilir tedavi yöntemidir. Oral cerrahi müdahaleler ne kadar erken yapılırsa hastalık sürecinde prognoz o kadar iyi olur.
Bu ekstraksiyonlar uzman bir cerrah tarafından ve sadece dental radyografların rehberliğinde yapılmalıdır. Bu vakaların ameliyat sonrası ağrı yönetimi; hızlı iyileşme ve beslenme düzeninin normale dönebilmesi için zorunludur.